یونس ابن یعقوب از امام صادق علیه السلام چنین نقل کرده است:
« [در خصوص مؤمنان] هر بدنی که چهل روز آسیبی به آن وارد نشود، ملعون است و دور از رحمت خداوند. گفتم: واقعاً ملعون است!؟ فرمودند: بله. گفتم: واقعاً!؟ باز هم فرمودند: بله. پس چون امام علیه السلام سنگینی مطلب برای من را مشاهده کرد، فرمودند:ای یونس! از جمله ی بلا و آسیب به بدن، همین خراش پوست و ضربه خوردن و لغزیدن و یک سختی و خطا کردن و پاره شدن بند کفش و چشم درد و مانند این ها است [نه لزوماً مصیبت های بزرگ]. مؤمن نزد خداوند با فضیلت تر و گرامی تر از آن است که بگذارد چهل روز بر او بگذرد و گناهانِ او را پاک ننماید؛ ولو به یک غم پنهان در دل، که او نفهمد این غم از کجا حاصل شده است!
به خدا قسم، وقتی یکی از شما سکه های درهم را در کف دست وزن می کند و متوجه نقصان آن شده و غصه دار می شود، سپس دوباره وزن می کند و متوجه می شود که وزنش درست بوده، همین غصه ی کوتاه و گذرا، موجب آمرزش برخی از گناهان اوست... .»
الوسائل:11 / 518 ج 7 و البحار: 76 / 354 ج 21 عن کنز الکراجکی: ص 63 بإسناده عن یونس بن یعقوب